నీ గాథలు లోక కళ్యాణ కరములు క్రిష్ణా!

మాకందించిన నీ లీలల గాథలు; 

లోక కళ్యాణ కరములు క్రిష్ణా! ||

మన్నుల పొర్లి, కొమ్మల ఊగి; 

కందెను కన్నని కర కమలములు – అని, 

కలత చెందినది యశోదమ్మ

కన్న తల్లి కింత శోధనయా?

దయ ఏదయ్యా? నీ హృదయములో? ||

కాళియ నాగము పడగలు పట్టిన ;

పల్లవాంగుళులు కందినవనుచూ ;

గోపెమ్మలు ఎంతో విల విలలాడిరి 

భక్తుల కేలనొ వేదనలు? ||

మురళిని ఊదెడు కెంపుపెదవులు

కందినవనుచూ రాధా దేవి; 

ఖేదము నొందెను నిలువెల్లా 

చివురుటాకుగా రెప రెపలాడెను ||

మాకందించిన నీ లీలల గాథలు; 

లోక కళ్యాణ కరములు క్రిష్ణా!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

pallavaamguLulu kaMdinavanuchuu ; 

gOpemmalu eMtO vila vilalADiriBaktula kElano vEdanalu? || 

muraLini UdeDu keMpupedavulu ; kaMdinavanuchU ; raadhaa dEvi KEdamu noMdenu niluvellaa chivuruTAkugaa repa repalaaDenu ||

maakaMdiMchina nI lIlala gaathalu; lOka kaLyaaNa karamulu krishNA!