చిన్నబోయీ ఉన్నబేల రాధను గనుచు
ఎగతాళి సేయకురా! చందురూడా! ||
పదహారు కళల హెచ్చుతగ్గుల జోదు! చందురుడా!
నాటి నీ గాధలను గ్యాపకము చేసుకో!
ఒరులను- నిరతము అపహసించేవు
నీ -చిన్న బుద్ధినీ మానుకోవోయీ! చందురుడా! ||
బొజ్జ గణనాధునీ- తిలకింఛి అలనాడు ; హేళనగ నవ్వితివి
హిమపుత్రి ఆగ్రహము నీ పాలి శాపమయె
శుక్ల, బహుళముల రూపులైనవి నీవి!
నీ -చిన్న బుద్ధినీ మాపుకోవోయీ! చందురుడా! ||
"గ్రహపాటున నీదు- వదన దర్శనమున ;
జనులెల్ల ఇక్కట్ల పాలు ఔతారనీ
" ఘోర శాపము మాట మరచిపోతావా?
నీ -చిన్న బుద్ధినీ మాపుకోవోయీ! చందురుడా! ||
దక్షునికి వెరచిన,నీ ఉనికి కాస్తా;
ఈశుని సిగపాయలందున దూరినది;
"కను లొట్ట పోవుట అను మాట వాడుక
నీ మూలముననే! మరువకు శశాంకుడా! ||
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
No comments:
Post a Comment