పెదవులపైన ఇంద్ర ధనుసులు

బాగుగ చల్లలు యశోద చిలుకగ

వేగు చుక్కకు మెలకువ రాగా

క్షీరాబ్ధిశయనుడు బిర బిర వచ్చెను

విరాజిల్లెను నిఖిల లోకమ్ములు ||

ఉగ్గు గిన్నెతో వచ్చేసి

క్రిష్ణుడు , అమ్మ చెంగును గుంజాడు

“గుక్కెడు వెన్న, చిక్కటి మీగడ

గ్రక్కున ఇవ్వు, అంతే! చాలనె " ||

కొడుకు ముంగురులు సవరిస్తూ

“దుడుకు తనములను మానా”లంటూ -

పొంగు నురుగుల గుమ్మ పాలను

తల్లి ఇవ్వగా - చిన్ని క్రిష్ణుడు

చెంగున గెంతి, గడ గడ త్రాగెను

కెంపు పెదవులన్ తరిపి నురుగులు,

ఇంపుగ ప్రభాత కిరణాళి

వంపుల హరి విల్లులు విరిసెను

సొంపౌ కౌస్తుభ మణులై మెరిసెను ||

తంబుర తీగల రాగము లెలమిని

నారద మౌనికి లభియించంగా

మహతీ తంత్రులు సవరించేను

మా మానసములు కుందన పుటలయె ||

పెదవులపైన ఇంద్ర ధనుసులు ;